Het onderzoek met Google Glass werd uitgevoerd door wetenschappers van het Institute of Biomaterials and Biomedical Engineering aan de University of Toronto. Zij ontwikkelden een app genaamd Holli, die via Google Glass kinderen met een autistische stoornis tijdens conversaties antwoordsuggesties biedt.
Volgens de onderzoekers worden juist kinderen met autisme aangetrokken tot technologische gadgets, waardoor de methode voor hen niet alleen leuk is maar ook direct tot goede resultaten leidt. Ook claimen zij dat veel van de huidige methodes op basis van human-to-computer interaction leiden tot sociale isolatie, terwijl dit juist niet het gewenste effect is.
Google Glass stond enkele jaren geleden nog te boek als ‘the next big thing in wearable technology’, maar na een korte hype verdween de consumentenversie van het toneel. In het enterprise-segment lagen de ontwikkelingen rondom de slimme bril van Google echter niet stil. Met name de health-sector toont belangstelling en daar wordt Google Glass ingezet voor een toenemend aantal medische toepassingen.
Voor stoornissen in het autistisch spectrum is inmiddels ook een handjevol toepassingen ontwikkeld waarvan sommige ook succesvol blijken en commercieel levensvatbaar zijn. Eén daarvan is Brain Power, een Amerikaanse start-up die een methode ontwikkelde waarbij kinderen met autisme via een applicatie in Google Glass leren emoties te herkennen. Zo moedigt de applicatie kinderen aan oogcontact te maken, deel te nemen aan sociale interacties en sociale situaties beter te leren lezen.
