Zelf contact maken is vaak lastig. Zeker wanneer je een lichamelijke of verstandelijke beperking hebt, valt dit niet mee. Ongeveer 142.000 Nederlanders leven met een beperking, met een IQ onder 70. Deze mensen krijgen bijna allemaal een vorm van langdurige hulp. Thuis, op school, via dagbesteding of in een instelling. Daarnaast zijn er in ons land circa 2,2 miljoen Nederlanders met zwakbegaafdheid, met een IQ tussen 70 en 85.
Begeleiding bij het daten
Ook voor deze laatst genoemde doelgroep is een relatie heel belangrijk. Ilse Renders en Amy de Waal zien dit in hun directe omgeving en richtten Lofjoe op, nu twee jaar geleden. Zij zagen dat mensen met een verstandelijke beperking graag anderen willen ontmoeten maar daarbij hulp nodig hebben. Iedereen verlangt naar het normale, ideale plaatje. Ook mensen met een beperking willen een partner die hen warmte en veiligheid biedt. Zij zien dat hun broers en zussen dat ook hebben, waarom zij dan niet. Ze willen graag, maar redden het niet zonder begeleiding bij het daten.
Klein sociaal netwerk
Amy merkt op dat mensen met een verstandelijke beperking vaak een klein sociaal netwerk hebben. Het zijn vaak dezelfde mensen die ze tegen komen. Daarbij zijn ze vaker afhankelijk van hun omgeving en hebben ondersteuning nodig en toestemming om een relatie aan te gaan of te onderhouden. Van belang is hierbij ook dat deze groep vaak weinig financiële middelen heeft om specifieke hulp te betalen.
Vaststellen wensen en grenzen
Wensen en grenzen vaststellen, loopt als een rode draad door het datingwerk van Ilse en Amy voor Lofjoe. Ze hebben een stappenmethode ontwikkeld om te ontdekken hoe ver een cliënt is en hoe ver hij wil gaan. Het uitgangspunt is rustig een vrijwillige en gelijkwaardige relatie op te bouwen. De methode werkt met kaarten met afbeeldingen. Handen vasthouden, elkaar voorstellen aan anderen, elkaar kussen. Er is op deze manier een goede inschatting te maken wat iemand al weet en van wat iemand juist graag wil of helemaal niet.
