Het onderzoek in dit proefschrift had als doel:
1) de huidige stand van zaken onderzoeken wat betreft de effectiviteit van PRT,
2) het onderzoeken van het effect van PRT ten opzichte van gebruikelijke zorg voor kinderen met ASS en
3) onderzoeken of de inzet van robotica het effect van PRT kan versterken.
Pivotal Response Treatment Pivotal Response Treatment (PRT) is een gedragstherapeutische behandeling die is ontwikkeld in de Verenigde Staten en vanaf 2005 in Nederland wordt aangeboden. Met “pivotal” wordt verwezen naar de focus op kernvaardigheden, die, als ze gestimuleerd worden, kunnen bijdragen aan ontwikkeling van andere vaardigheden die belangrijk zijn in de ontwikkeling van een kind in verschillende domeinen. Kernvaardigheden waar binnen de PRT op wordt gericht zijn.
1) motivatie voor sociale communicatie,
2) het kunnen reageren op meerdere kenmerken,
3) initiatief nemen in sociaal contact en
4) zelfmanagement.
PRT is ontwikkeld om inzetbaar te zijn voor kinderen (en jongeren) met ASS van verschillende leeftijden, niveaus van gesproken taal en ontwikkeling. Het betrekken van personen in de omgeving van een kind, zoals ouders en begeleiders/leerkrachten, is een belangrijk onderdeel van de behandeling (Koegel & Koegel, 2006). Binnen PRT wordt gebruik gemaakt van technieken die aansluiten bij de motivatie van het kind met ASS en zo worden natuurlijke leermomenten die in dagelijkse situaties voorkomen optimaal benut. Aangenomen wordt dat deze natuurlijke leermomenten bij kinderen met ASS minder vaak voorkomen, vanwege verminderde intiatiefname en zo minder mogelijkheden voor leren van bijv. gebruiken van taal, emoties herkennen en sociale regels (Koegel & Koegel, 2019).
Technieken binnen de PRT om deze leermomenten optimaal te benutten zijn:
1) keuzes geven in (spel)materialen en activiteiten,
2) duidelijke leermomenten opzetten die aansluiten bij de interesse en aandacht van het kind,
3) afwisseling van bekende vaardigheden en nieuwe vaardigheden (bijv. variatie in “prompts” of hulpniveaus),
4) onmiddellijke en natuurlijke bekrachtiging van doelgedrag en
5) bekrachtiging van goede pogingen tot het doelgedrag (Koegel et al., 1999). Doelgedrag kan meer functioneel zijn, zoals vragen om voorwerpen/activiteiten of om hulp, of sociaal, zoals doorvragen en gesprekjes leren voeren.
Bron: Radboud Universiteit
