Binnen de ggz-instellingen die zijn aangesloten bij Leo Kannerhuis Nederland is al langere tijd duidelijk dat het aantal allochtone kinderen met autismespectrumstoornissen (ASS) ver achterblijft. Ervaring leert ook dat voor allochtone kinderen die wel in behandeling komen aanpassingen nodig zijn om de behandeling tot een goed einde te brengen. Albert Boon, lid van de Expertraad ROM & Onderzoek van het Kenniscentrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie, voerde in opdracht van Leo Kannerhuis Nederland een onderzoek uit om deze problematiek beter in beeld te brengen.
Cultuurverschillen, taalbarrières en multi-problematiek
Uit het onderzoek blijkt dat de lage instroom naar specialistische hulp en de problemen die zich voordoen tijdens de behandeling, voortkomen uit taalbarrières en cultuurverschillen. Cultuur is van invloed op de manier waarop men ASS ervaart, de hulpvraag en de betekenis die aan ASS wordt toegeschreven. Zo lijkt er sprake van minder acceptatie en minder kennis van ASS bij allochtonen. Bij autochtone professionals is vaak sprake van onbegrip, onderschatting van de situatie en vooroordelen, waardoor ze de symptomen van ASS minder snel herkennen bij allochtone kinderen. Ook eventuele lagere sociale klasse en soms grotere hoeveelheid problematiek binnen allochtone gezinnen dragen eraan bij dat symptomen van ASS moeilijker herkenbaar zijn.
Toolkit
Tijdens het onderzoek is ook gekeken naar succesvolle behandelingen van allochtone kinderen met ASS en de factoren voor dit succes. Deze ervaringen, samen met aanbevelingen van deelnemende professionals zijn verwerkt in een toolkit. De toolkit bestaat uit praktische adviezen, gebaseerd op de kennis van patiënten, ouders, huisartsen, zorgcoördinatoren en hulpverleners in de specialistische ggz. Het doel van de toolkit is om deze praktijkkennis toegankelijk te maken voor alle hulpverleners, zodat de diagnostiek en behandeling van allochtonen kinderen met autisme verbetert.
>> download de gratis toolkit (pdf)
Bron: Kenniscentrum KJP
